-(70)
Błogosławieństwo Boże niech rzuci swój promień na górujący nad sowieckim Pałacem "Kultury i Nauki" w roku 2020, Łuk Triumfalny "Cudu nad Wisłą"... .
Jak to powiedział Einstein o Bogu "...nie wierzę, tylko wiem...", że będę oglądał to wydarzenie z bliska.
Doznałem szoku 10 kwietnia 2010 roku...żadne leki nie pomagają...zwłaszcza jak widzi się naiwną głupotę niektórych naszych obywateli...ale żyjemy po to, by walczyć...
Wiem, że zasilę więcej niż raz konto Towarzystwa Patriotycznego.
Do zobaczenia najpóźniej pod Lukiem Triumfalnym.
Pozdrawiam
Sławomir Pietraszun
Z wielkim wzruszeniem i radością składam skromną cegiełkę na budowę LUKU TRIUMFALNEGO.Nie silę się na jakiekolwiek uzasadnienie-po prostu brak słów.Niech każdy z Polaków przeczyta książkę B.Urbankowskiego "Józef Piłsudski..." a zrozumie co jesteśmy winni naszym BOHATEROM. Janusz Gradowski
Serdeczne podziękowania dla Pana Pietrzaka za tę wspaniałą inicjatywę.Nareszcie ziści się Pana pragnienie o którym mówił Pan wielokrotnie w Kabarecie Pod Egidą.Wspomóżmy Towarzystwo Patriotyczne finansowo.Nikt inny za nas tego nie zrobi, a wręcz będą rzucać kłody pod nogi.Zyczę powodzenia w realizacji.
Zarażone Pana pomysłem postanowiłyśmy świętować polonezem Święto Niepodległości w naszej szkole .Ten piękny taniec wykonały dzieci z klasy 2a integracyjnej w SP 21 w Gliwicach . Aplauz był ogromny. Myślę że warto obejrzeć. Polacy mają chyba we krwi ten piękny taniec, bo małe dzieci nauczyły się kroków i całego układu w 20 minut
/www.facebook.com/video.php?v=798391826874236&set=vb.631131373600283&type=2&theater
Pozdrawiam serdecznie
Ewa Stawicka
Ideę krzewienia wszelkich patriotycznych dzieł popieram.
Nie popieram natomiast uznawania Józefa Piłsudskiego bohaterem narodowym.
Piłsudski był człowiekiem, który zrobił więcej zła dla Polski niż dobra.Znane są jego ścisłe związki z masonerią oraz agenturą niemiecką.
Doskonale rozbroił Polskę , by była osłabiona militarnie przed wybuchem II Wojny Światowej.
Ale najbardziej ubliżył Jezusowi Chrystusowi i Matce Najświętszej , przypisując sobie "zwycięstwo " nad bolszewikami.
Tutaj Bóg dokonał cudu nie tylko dla Polski, ale całej Europy!
Śmierć Piłsudskiego opisuje św. Faustyna w swoim Dzienniczku.
Panie Janku , gratuluję godnej postawy , Honoru i patriotycznej incjatywy związanej z budową Łuku Triumfalnego roku 1920 ... przesyłam Darowiznę na cele statutowe Towarzystwa Patriotycznego - Chcemy tańczyć Poloneza także w Krakowie , Wieliczce ...
Panie Janku , tak trzymać ,,, SZCZĘŚĆ BOŻE ....i bardzo długiego życia ,, jest Pan potrzebny Narodowi Polskiemu ...
Patrioci z Wołomina popierają szlachetną inicjatywę budowy Łuku Triumfalnego.
Z całego serca popieramy inicjatywę budowy Łuku Triumfalnego Bitwy Warszawskiej !!!
Grażyna i Andrzej Arwarowie
Popieram! Bardzo potrzebne i cenne zamierzenie.
Popieram bo to należy się wszystkim uczestnikom Bitwy Warszawskiej.
POPIERAM!!!!!! W razie potrzeby - finansowo też!!!!!!
jak mozna dorzucic swojma cegielke na Luk 1920?
Adam
Zdecydowanie popieram.
PRAWDA to DOBRO. A DOBRO zawsze zwycięża.
Mój dziadek walczył jako ochotnik w wojnie bolszewckiej 1920 r. W latach międzywojennych był posłem na Sejm dwóch kadencji. W 1939 roku NKWD przyszło nocą, wywieziono w głąb sowieckiej Bolszewii i ślad wszelki zaginął. Nie wiadomo, gdzie go zamordowano, gdzie jest jego grób. Ci postmongolscy barbarzyńcy po wojnie nigdy nie chcieli poinformować co się z nim stało. Łuk triumfalny to wspaniały pomysł.I byłby to poniekąd pomnik pamięci o moim dziadku. O wszystkich Polakach, którzy odparli sowiecką agresję na Polskę.
wspaniała myśl ,popieram ,również finansowo
To jest to! Popieram jak najbardziej.
ZBUDUJMY ŁUK TRIUMFALNY ZWYCIĘSTWA NAD BOLSZEWIKAMI!
Polacy, jeśli uwierzą, że mogą i potrafią, zbudują nie tylko łuk narodowej chwały, ale również silne państwo, które będzie chroniło, promowało i przyciągało talenty, a nie skazywało je na emigrację, państwo, w którym każdy we własnym domu będzie mógł realizować swoje marzenia i budować pomyślną przyszłość.
CAŁA WYPOWIEDŹ NA STRONIE:
http://niezalezna.pl/58384-zbudujmy-luk-triumfalny-zwyciestwa-nad-bolszewikami
Pozdrowienie i błogosławieństwo!
Z radością dowiedzieliśmy się o Odezwie Towarzystwa Patriotycznego „Budowa Łuku Triumfalnego Bitwy Warszawskiej”. Wspaniała inicjatywa. Brak należytego upamiętnienia Zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej 1920 roku od dawna był i dla nas bolesny. W pełni popieramy inicjatywę Towarzystwa Patriotycznego! Z całego serca życzymy sobie i Polsce możliwie szybkiej oraz pięknej realizacji tej tak potrzebnej inicjatywy!
Wanda Zalewska-Zdun, Warszawa
Paweł Zdun, Warszawa
Witam serdecznie wszystkich Patriotów!
Na co dzień pracuję w Zespole Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej przy ul. J. Brożka 1A w Warszawie. Na wstępie pragnę wyrazić moje podziękowanie dla Państwa i skierować słowa uznania za wkład i zaangażowanie w podtrzymanie idei WOLNEJ I NIEZALEŻNEJ POLSKI w tak bardzo skomplikowanych pod wieloma względami dzisiejszych czasach.
Włączając się w ten nurt, wraz z którym jak sądzę wspólnie razem płyniemy, mam przyjemność zaprosić wszystkich zainteresowanych na nietypowe wydarzenie pod hasłem „Droga do Wolności - historia jednego budynku 1.10.1939 - 4.06.1989” organizowanego przez Zespół Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej w ramach Warszawskiej Nocy Muzeów w dniu 17 maja 2014 r. w godzinach 18.30-23.00.
Informacje o wydarzeniu:
Z okazji zbliżającej się Warszawskiej Nocy Muzeów 2014, która w tym roku przypada w nocy z 17 na 18 maja, Zespół Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej (ZWPEK) postanowił włączyć się do tej akcji przygotowując projekt „Droga do Wolności - historia jednego budynku 1.10.1939-4.06.1989”.
Wspólnie z pracownikami młodzieżowego domu kultury chcemy przedstawić historię na pozór niczym wyróżniającego się budynku tego ośrodka, czyli Zespołu Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej przy ul. Jana Brożka 1A w Warszawie.
W tym celu zamierzamy wykorzystać niecodzienny program edukacyjno-artystyczny składający się w głównej mierze z kilku odsłon kart historii tego miejsca. Będą one przedstawione za pomocą rekonstrukcji historycznych z różnych okresów począwszy od wojny obronnej 1939 i okupacji, poprzez czasy stalinowskie, stan wojenny, a kończąc na odzyskaniu niepodległości w 1989 roku. Scenografia, autentyczne archiwalne zdjęcia, efekty audiowizualne i nagrania z pewnością przybliżą realia tamtych lat.
Dodatkowym punktem wydarzenia jest zbiórka pamiątek i wspomnień związanych z historią tego miejsca, które zostaną zaprezentowane podczas wystawy. Po jej zakończeniu mieszkańcy będą mogli odebrać swoje oryginały, a ZWPEK wzbogaci się o ich zdigitalizowane kopie.
Zwiedzanie i pokazy będą odbywać się dla 15-osobowych grup z przewodnikiem, co 30 minut w godzinach 18.30-23.00.
Oficjalne zaproszenie dla mieszkańców Warszawy:
http://www.kulturalna.warszawa.pl/wydarzenia,1,109080.html?locale=pl_PL&b=1
O historii budynku w pigułce:
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że parterowy budynek przy ulicy Brożka 1a, w którym mieści się obecnie siedziba Zespołu Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej to już prawie zabytek, a w wymiarze lokalnym obiekt wręcz unikatowy. Unikatowy ze względu na swoją ponad 70-cio letnią, bogatą i szalenie interesującą oraz w wielu aspektach zagadkową historię. Unikatowy również, ze względu na bryłę architektoniczną (neopraktycyzm), rozwiązania techniczne i nieliczne mało inwazyjne modernizacje, które przyczyniły do zachowania pierwotnego wyglądu. Budynek został również jak dotąd cudem ominięty przez zniszczenia wojenne i powojenną „gospodarkę” nieruchomościami.
Decyzję o budowie obiektu podjęto w drugiej połowie lat 30-stych, z założenia miała być to szkoła powszechna, która wraz z budynkiem zespołu szkół przy ulicy Ożarowskiej (budynek również istnieje w niezmienionym wyglądzie do dziś) miała stanowić zaplecze edukacyjno-oświatowe dla powstającego przy ulicy Obozowej nowoczesnego osiedla robotniczego TOR i istniejących już okolicznych drewnianych posesji. Budynek podobnie jak osiedle oddano do użytku przed samym wybuchem II Wojny Światowej, jako szkołę powszechną nr 129 (występuje w źródłach również nazwą TPD 7) z adresem przy ul. Zawiszy (lub ul. Brożka).
Wojenne losy Warszawy i dzielnicy Wola sprawiły, że bardzo szybko szkoła powszechna znalazła się na pierwszej linii frontu, podczas oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku stanowiła jedne z obiektów zaplecza na prawym skrzydle obrony 40 pułku piechoty „Dzieci Lwowa” działania wojenne na tym odcinku nie były jednak tak dramatyczne jak
w innych rejonach stolicy.
1 sierpnia 1944 roku o godzinie 16.45 budynek została zaatakowany, żołnierze AK nie mieli jednak żadnych szans nierówna walka trwała około 2 godzin.
Tuż po II Wojnie Światowej w „czasach Stalinowskich” budynek był najprawdopodobniej rodzajem „centrum kultury świeckiej” dla przeciwwagi do działającego nieopodal kościoła i domu parafialnego parafii św Józefa. Jest to jeden z najsłabiej udokumentowanych i najmniej jasnych okresów w historii budynku.
Z czasem do budynku wróciła edukacja. Od lat 60-tych do połowy 80-tych mieściły się tu szkoły podstawowe, średnie zawodowe, dzienne i wieczorowe, między innymi przyzakładowa szkoła zawodowa im Ludwika Waryńskiego.
Obecnie od blisko 30 lat w parterowym budynku przedwojennej szkoły przy ulicy Brożka 1a mieści się siedziba Zespołu Wolskich Placówek Edukacji Kulturalnej.
Jeszcze raz gorąco zapraszam i życzę powodzenia w realizacji założeń Towarzystwa.
Bardzo dziękuję za cudowną inicjatywę "Matury Orła Białego".Namawiam do udziału w niej moją 17 letnią córkę a i sama spróbuję swoich sił!Maria Kleina
